Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το αντιτορπιλικό ΛΕΩΝ και το μυστηριώδες πείραμα της Φιλαδέλφειας



Λέων ΙΙΙ (Αντιτορπιλικό)/ D-54 τύπου ‘BOSTWICK’Πρώην ‘USS ELDRIDGE DE 173’.

Κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία ‘USA – Federal Shipbuilding and Diydocking Ca, Newark, NJ’. Καθελκύστηκε στις 25 Ιουνίου 1943. Ένα από τα 4 Α/Τ συνοδείας που παραχωρήθηκαν από τις Η.Π.Α. στα πλαίσια της Στρατιωτικής βοήθειας. Του ιδίου τύπου : ‘Αετός ΙΙ’, ‘Ιέραξ ΙΙΙ’, ‘Λέων ΙΙΙ’ και ‘ΠΑΝΘΗΡ ΙΙ’. Το 1943 ναυπηγήθηκε. Παρελήφθη στις 15 Ιανουαρίου 1951 στις Η.Π.Α στη Βωστόνη από την Ελληνική Μητρόπολη Νέας Αγγλίας. Χρήσιμα πλοία που στήριξαν τον Στόλο. Εκτός από την κυρίως αποστολή του χρησιμοποιήθηκε εντατικά επί πλέον σε περιπολίες στο Ανατολικό Αιγαίο και Δωδεκάνήσα. Κάλυψε εκπαιδευτικές ανάγκες της Σχολής Ναυτικών Δοκίμων (ΣΝΔ). Άνηκε στην διοίκηση Αντιτορπιλικών. Παροπλίστηκε στις 15 Νοεμβρίου 1992 (ΟΠΠ/ΝΣ)Υπήρξε 1 από τα 4 αντιτορπιλικά της κλάσης Cannon που δόθηκαν στο Ελληνικό Π.Ν. και έγιναν γνωστά ως «τα θηρία», καθώς ονοματίστηκαν «Αετός», Ιέραξ», «Πάνθηρ» και «Λέων». Δύο από αυτά έμελλε να γίνουν διάσημα: ο «Αετός» καθώς ήταν το πλοίο που «πρωταγωνίστησε» σε αρκετές ταινίες μεταξύ των οποίων «Τα κανόνια του Ναβαρόνε» και «Η Αλίκη στο Ναυτικό» και ο «Λέων», D-54, όπως ονομάσθηκε το DE-173 Eldridge.
Έχει γραφτεί από αρκετούς ερευνητές ότι αξιωματικοί και ναύτες που υπηρέτησαν στο «Λέων» ανέφεραν παράξενες καταστάσεις που είχαν να κάνουν τόσο με τα ηλεκτρολογικά του πλοίου (καλώδια που έμοιαζαν να ξεκινούν από το πουθενά και να καταλήγουν πουθενά), σφραγισμένα διαμερίσματα, παραισθήσεις των μελών




Έχει επίσης γραφεί ότι οι σελίδες του ημερολογίου του πλοίου από τον Αύγουστο μέχρι το Σεπτέμβριο του 1943 λείπουν. 'Αλλες πάλι αναφορές θέλουν τον «Αετό» να παρουσιάζει παράξενη συμπεριφορά εξαφανιζόμενος από τα ραντάρ κατά τη διάρκεια ασκήσεων και με αρκετές δυσκολίες στις επικοινωνίες. Έτσι αρκετοί καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ήταν ο Αετός και όχι ο Λέων το πλοίο του πειράματος και ότι σκόπιμα το Ναυτικό των ΗΠΑ «άλλαξε» τα πλοία κατά την παράδοσή τους στην Ελλάδα ώστε να μπερδευτούν τα ίχνη. Το «Λέων» υπηρέτησε έως το 1991 οπότε και παροπλίστηκε μεταφερόμενο στο Ναύσταθμο της Σούδας. Το πλοίο οδηγήθηκε προς διάλυση προς το τέλος της δεκαετίας του 90. Ο «Αετός», επίσης υπηρέτησε μέχρι το 1991, και παρέμεινε στη Σούδα μέχρι το 1993 οπότε και δωρίθηκε από την την Ελληνική κυβέρνηση στην ΄Ένωση Ναυτικών Αντιτορπιλικών Συνοδείας (Destroyes Escort Sailors Association).
Το Πείραμα της Φιλαδέλφεια Τον Ιούλιο του 1943, το αμερικανικό αντιτορπιλικό Eldridge προσάραξε στις αποβάθρες του Delaware για ένα πείραμα του αμερικανικού ναυτικού που είχε σκοπό να κάνει το πλοίο αόρατο. Το επίσημο όνομα του σχεδίου ήταν «Σχέδιο Ουράνιο Τόξο» (Rainbow Project), αλλά έμεινε ευρέως γνωστό με την ονομασία «Το πείραμα της Φιλαδέλφειας» (Philadelphia Experiment).
Πολλά έχουν γραφεί και υποτεθεί σχετικά με το θρυλικό πείραμα για τεχνητή αφάνεια (invisibility), αλλά ο διαχωρισμός των γεγονότων από τη φαντασία είναι σχεδόν αδύνατος, ειδικά μετά την πρόσφατη μαζική εισροή ανακριβών πληροφοριών και σκόπιμης παραπληροφόρησης η οποία διαδόθηκε από πρόσωπα σχετιζόμενα με την Αμερικανική Υπηρεσία Πληροφοριών (U.S. Intelligence Community) και από επαγγελματίες σκεπτικιστές. Υπάρχει τεράστια διχογνωμία σχετικά με το τι ακριβώς συνέβη στο Delaware. Αυτό που υποστηρίζεται από την πλευρά των υπέρμαχων του πειράματος αυτού, είναι ότι το αντιτορπιλικό πλοίο με όνομα DE-173 Eldridge, εξαφανίστηκε από το λιμάνι της Φιλαδέλφειας μέσα σε μια πυκνή πράσινη ομίχλη, και εμφανίστηκε μετά από 15 λεπτά στο λιμάνι του Norfolk στη Virginia (μία απόσταση που απαιτούσε περίπου 24 ώρες ταξιδιού με συμβατικά μέσα όπως αυτοκίνητο) και έπειτα επανεμφανίστηκε στη Φιλαδέλφεια. Οι συνέπειες που είχε όμως αυτό το πείραμα στο πλήρωμα του πλοίου, ήταν τρομακτικές (γι’ αυτό και το πείραμα θεωρήθηκε ότι απέτυχε). Υπάρχουν αναφορές ότι αρκετοί πέθαναν, άλλοι εξαφανίστηκαν, άλλοι τρελάθηκαν, και μερικοί μάλιστα ενσωματώθηκαν στο κέλυφος του πλοίου!Κατά την πρώτη φάση του πειράματος το πλοίο δεν εξαφανίσθηκε τελείως, αλλά το αποτύπωμα του σκελετού του διαγραφόταν καθαρά στο νερό. Την δεύτερη φορά το πλοίο εξαφανίστηκε τελείως ενώ εμφανίστηκε 15 λεπτά αργότερα στη Virginia. Όταν επανεμφανίστηκε το πλοίο στην Πενσυλβανία, μέλη του πληρώματος βρέθηκαν ενσωματωμένοι με το κήτος του πλοίου, άλλοι έλειπαν και οι υπόλοιποι είχαν χαμένα τα λογικά τους. Αδιαμφισβήτητο είναι το γεγονός ότι πέρα από την επίσημη ανακοίνωση του ναυτικού, δεν υπήρξε δυνατή η επικοινωνία με οποιοδήποτε μέλος του πληρώματος. Όταν το πλοίο μεταπωλήθηκε στο ελληνικό ναυτικό, η ονομαστική χωρητικότητά του είχε αυξηθεί κατά 300 τόνους, που σημαίνει ότι είχε αφαιρεθεί εξοπλισμός από το εσωτερικό του.
Υπάρχουν τρία σενάρια που κατά κάποιον τρόπο ερμηνεύουν αυτό το πείραμα και είναι τα εξής:



1) Η θεωρία τεχνητής αφάνειας
Κάποιοι επιστήμονες ανέπτυξαν τη θεωρία ότι το ναυτικό εργαζόταν σε μια μέθοδο να καταστήσει το πλοίο αόρατο στην ανθρώπινη όραση. Ωστόσο, δεν είχε να κάνει με την αναδίπλωση Χώρου-Χρόνου ή με καμία περίπλοκη διαδικασία παρόμοιας φύσης. Αυτή η θεωρία, προτείνει ότι το Eldridge ήταν εξοπλισμένο με γεννήτριες υψηλών συχνοτήτων, οι οποίες θα θέρμαιναν τον περιβάλλοντα αέρα για να προκαλέσουν έναν αντικατοπτρισμό, κάνοντας το σκάφος αόρατο. Αυτό το φαινόμενο συμβαίνει με φυσικό τρόπο, και έχουν αναφερθεί περιπτώσεις όπου ολόκληρα νησιά χάθηκαν από την όραση, υπό τις κατάλληλες καιρικές συνθήκες. Η γεννήτρια υψηλών συχνοτήτων θα θέρμαινε τον περιβάλλοντα αέρα και το νερό (προκαλώντας μάλιστα μια πρασινωπή ομίχλη η οποία παρατηρήθηκε γύρω από το πλοίο), προκαλώντας μια οφθαλμαπάτη και εξαφανίζοντας το πλοίο από την όραση. Η γεννήτρια θα ευθυνόταν ακόμη για την αρρώστια, φυσική και ψυχική, του πληρώματος μετά το πείραμα. Μια γεννήτρια υψηλών συχνοτήτων μπορεί να προκαλέσει σοβαρή βλάβη στον εγκέφαλο, ειδικά σε κοντινή απόσταση. Αυτή είναι μια πιο πιστευτή θεωρία καθώς δικαιολογεί της σωματικές και ψυχικές βλάβες που υπέστησαν όλα τα μέλη του πληρώματος μετά το πείραμα. Δεν εξηγεί όμως πώς το πλοίο εθεάθη στη Virginia, από το πλήρωμα του επιβατικού Andrew Furuseth, 15 λεπτά μετά την εξαφάνισή του από τη Φιλαδέλφεια. Υπάρχουν ακόμη πληροφορίες για κάποιους από το πλήρωμα οι οποίοι μετά το πείραμα βρέθηκαν ενσωματωμένοι στο κέλυφος του πλοίου, ή δεν βρέθηκαν καθόλου.
2)Η επίσημη ανακοίνωση πού εξέδωσε το ναυτικό
Το ναυτικό παραδέχεται ότι το αμερικανικό πλοίο Eldridge έλαβε όντως μέρος σε κάποιο πείραμα, το οποίο όμως αποσκοπούσε στο να γίνει αόρατο σε υποβρύχιες μαγνητικές νάρκες. Αυτό περιελάμβανε την περιτύλιξη του πλοίου με κάποιο σύρμα, έτσι ώστε να αδρανοποιηθούν τα μαγνητικά πεδία του και να το καταστήσουν «αόρατο» σε κάποιες νάρκες που βασίζονται σε αισθητήρες εγγύτητας για την πυροδότησή τους . Αυτή η διαδικασία είναι γνωστή ως απομαγνήτιση. Είναι μια σχετικά καθησυχαστική ανακοίνωση, που αφήνει όμως ορισμένα κενά. Αυτά τα κενά έχουν να κάνουν με το γιατί οργανώθηκε ένα ολόκληρο πείραμα και μάλιστα με κωδική ονομασία για την απομαγνήτιση ενός πλοίου, αφού η τεχνική αυτή ήταν γνωστή και είχε επαναληφθεί στο παρελθόν. Είναι μια εύλογη απορία στην οποία το Ναυτικό δεν έχει δώσει απάντηση, δίνοντας το δικαίωμα σε να εκφράζονται πολλές ακραίες απόψεις.
3) Η Θεωρία μεταφοράς στο χωροχρόνο
Η πιο ενδιαφέρουσα και πιο τραβηγμένη θεωρία για το πείραμα της Φιλαδέλφειας, είναι ότι το αντιτορπιλικό, πραγματικά εξαφανίστηκε και τηλεμεταφέρθηκε μέσα στο χώρο και το χρόνο. Υποτίθεται ότι στο πείραμα συμμετείχε πλήθος διακεκριμένων επιστημόνων, ανάμεσα στους οποίους ήταν ο Αϊνστάιν με τη θεωρία ενοποιημένου πεδίου (παρ’ όλο που δεν ήταν παρών στο πείραμα, το μεγαλύτερο μέρος της έρευνας στην οποία λέγεται ότι στηρίχτηκε το ναυτικό, ήταν αυτή η θεωρία), ενώ ο Τέσλα (με τον ηλεκτρομαγνητισμό) αναφέρεται από μερικούς ως ο επικεφαλής του πειράματος, παρόλο που είχε πεθάνει πριν από μερικούς μήνες. Πολλοί μάλιστα υποστηρίζουν ότι ο Τέσλα δολοφονήθηκε επειδή διαφώνησε όσον αφορά την ύπαρξη πληρώματος στο εν λόγω πλοίο. Η θεωρεία υποστηρίζει ότι το φως έπρεπε να καμφθεί γύρω από το πλοίο για να γίνει αόρατο. Για να επιτευχθεί αυτό, τύλιξαν γύρω από την περιφέρεια του πλοίου σύρμα και πέρασε εναλλασόμενο ρεύμα από αυτό. Αυτό προκάλεσε τη δημιουργία ενός τεράστιου ταλαντευόμενου μαγνήτη ο οποίος σχημάτισε μαγνητικό πεδίο γύρω από το πλοίο, κάμπτοντας όχι μόνο το φως, αλλά και τον ίδιο τον χωροχρόνο. Οι υποστηρικτές αυτής της θεωρίας παραπέμπουν στη θεωρία του Αϊνστάιν περί ενοποιημένου πεδίου, σύμφωνα με την οποία αν κάμψεις το φως κάμπτεις αναπόφευκτα το χώρο και το χρόνο επίσης.
Στα μέσα της δεκαετίας του '80, εμφανίστηκε ένας μάρτυρας ο οποίος προκάλεσε πολύ θόρυβο με τη δήλωσή του «ήμουν εκεί και το είδα με τα μάτια μου».
Ο Al Bielek, ισχυρίστηκε ότι ήταν ο ένας από τους δύο ναύτες του πολεμικού ναυτικού που έθεσαν σε λειτουργία τα μηχανήματα στο control room του Eldridge. Σύμφωνα με τη δική του εκδοχή της ιστορίας, τοποθετεί το πείραμα της Φιλαδέλφειας σε δύο φάσεις: στις 23 Ιουλίου η πρώτη και στις 12 Αυγούστου η δεύτερη, και όχι τον Οκτώβριο όπως μέχρι σήμερα πιστεύεται ότι έγινε.
Συνεχίζει λέγοντας ότι το πλήρωμα ταξίδεψε 40 χρόνια στο μέλλον στο 1983 και βρέθηκε στις υπόγειες εγκαταστάσεις του προγράμματος «Μόντοκ» στο Λονγκ Άιλαντ.
Ο Αϊνστάιν με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας υποστήριζε πως η βαρύτητα δεν ήταν μια κλασσική δύναμη αλλά μια παραμόρφωση του χωροχρόνου. Ο John Archibald Wheeler μάλιστα, επιχειρώντας να κάνει μια περίληψη αυτής της θεωρίας, αναφέρει ότι «ο χώρος επιδρά στην ύλη, και της λεει πώς να κινηθεί. Η δε ύλη αντιδρά στο χώρο και του λεει πώς να καμπυλωθεί».
Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι πραγματικά έγινε το πείραμα της Φιλαδέλφειας και στηρίχθηκε σ' αυτήν τη θεωρία, τότε βρισκόμαστε μπροστά σε ένα μεγάλο τεχνολογικό επίτευγμα.
Παρ' ολ' αυτά, θα πρέπει να δοθούν αρκετές απαντήσεις όσον αφορά το τί πραγματικά έπαθε το πλοίο και το πλήρωμά του. Ως τότε θα παραμένει ένα ανεξήγητο μυστήριο...
Πηγές http://el.wikipedia.org
http://www.e-nautilia.gr
http://ypogeia-drasi.blogspot.gr
http://www.newsbomb.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ένθετος Ζωδιακός Κύκλος σε τοιχογραφία εκκλησίας του Πηλίου.

Η ομάδα έρευνας των αστικών μυστικών θα μας ταξιδέψει στο θρυλικό βουνό της Μαγνησίας, στο όρος Πήλιο. Θα μεταβούμε νοερά στην μαγευτική Τσαγκαράδα ή ακόμη πιο συγκεκριμένα στις Μηλιές. Εκεί το ενδιαφέρον μας προσέλκυσε μια εκλησία, στην κεντρική πλατεία του χωριού. Ο Ιερός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις Μηλιές Πηλίου ο οποίος αποτελεί δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με ιδιέταιρο κατασκευαστικά χαρακτήρα, αξιόλογες τοιχογραφίες και μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον.  Ο ρυθμός του είναι τρίκλιτη βασιλική με δώδεκα εσωτερικούς τρούλους και αποτελείται από τον πρόναο και τον κυρίως ναό. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, από το 1741 έως το 1774, χωρίς καμπαναριό και με τέτοιο τρόπο ώστε το εξωτερικό του να μην προδίδει την αληθινή φύση του κτιρίου, για την προστασία του.  Από την προφορική παράδοση γνωρίζουμε, ότι η αγιογράφηση έχει γίνει από Αγιορείτη μοναχό και το τέμπλο, που είναι ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο από ξύλο φλαμουριάς και έχει κατασκευαστεί από Ηπειρώτε

Η χαμένη αποικία Roanoke και η μυστηριώδης λέξη Croatoan

Croatoan : Μια μυστηριώδης λέξη που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των απανταχού κυνηγών του μυστηρίου, εδώ και αιώνες. Τι συνέβη στη χαμένη αποικία της Βόρειας Καρολίνας, στο Roanoke Island ; Πολλές θεωρίες έχουν προταθεί αλλά καμιά μέχρι τώρα δεν έχει επικρατήσει ως η πιο πιθανή, αντίθετα ο γρίφος μεγαλώνει. Μια ομάδα εποίκων εξαφανίστηκε στη Βόρεια Αμερική χωρίς κανένα ίχνος και κανείς δεν έχει βρει στοιχεία για την τύχη τους εδώ και αιώνες. Η αποικία Roanoke ήταν ο πρώτος αγγλικός οικισμός στην Αμερική. Αφού έμαθε για μια πλούσια, όμορφη περιοχή στην Αμερική η Βασίλισσα Ελισάβετ Ι, της Αγγλίας, αποφάσισε να προσαρτήσει αυτή τη περιοχή της Βιρτζίνια. Στη συνέχεια, έδωσε στον Sir Walter Raleigh  άδεια να δημιουργήσει μια αποικία. Θα χρηματοδοτούσε και θα σχεδίαζε την εκστρατεία στη περιοχή που βρίσκεται τώρα η Βόρεια Καρολίνα. Ο Raleigh είχε 10 χρόνια για να ολοκληρώσει την αποστολή. Το 1585, μια αποστολή με επικεφαλής τον Sir Richard Grenville, που αποτελούνταν απ

Aπομεινάρι από την αρχαία Θάλασσα της Τηθύος νότια της Κρήτης.

Κατα την περιήγηση της ομάδας έρευνας των αστικών μυστικών στο διαδίκτυο ''σκοντάψαμε'' σε ένα άρθρο του πρώτου θέματος με τίτλο Νότια της Κρήτης ο αρχαιότερος ωκεάνιος φλοιός στον κόσμο   το οποίο μας πληροφορεί ότι ο βυθός της Ανατολικής Μεσογείου περιέχει τον αρχαιότερο ωκεάνιο φλοιό στον κόσμο, ηλικίας έως 340 εκατομμυρίων ετών, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα. Συγκεκριμένα πρόκειται για την υποθαλάσσια περιοχή γνωστή ως Λεκάνη του Ηροδότου , που βρίσκεται νοτιοανατολικά της Κρήτης, νοτιοδυτικά της Κύπρου και βόρεια της Αιγύπτου. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόι Γκρανότ του Πανεπιστημίου Μπεν Γκουριόν του Ισραήλ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών "Nature Geoscience". Στους ωκεανούς της Γης λαμβάνει χώρα μια συνεχής ανακύκλωση, καθώς στις λεγόμενες ζώνες καταβύθισης ο φλοιός εισχωρεί στον μανδύα του πλανήτη για να αναδυθεί ξανά μετά από εκατομμύρια χρόνια. Ο βυθός των θαλασσών συνήθως έχει ηλικία όχι μεγαλύτε