Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Η ιστορία της Αρχαίας Ψωφίδας



Η Αρχαία Ψωφίδα, φημισμένη από την αρχαιότητα, ήταν χτισμένη στο κέντρο και βορειοδυτικά της Πελοποννήσου, νοτίως της οροσειράς του Ερυμάνθου, ακριβώς στη συμβολή των τριών νομών Αχαΐας, Ηλείας, Αρκαδίας, αλλά και των τριών παραποτάμων του Ερυμάνθου, στοιχείο που χάρισε την ονομασία στο χωριό που βρίσκεται σήμερα στην ίδια τοποθεσία και ονομάζεται Τριπόταμα.Η θέση αυτή βρίσκεται στο ενδιάμεσο της εθνικής οδού    Πατρών Τριπόλεως, απέχουσα 90 χιλ. από την Πάτρα, 70 χιλ. από την Τρίπολη, 50 χιλ. από τα Καλάβρυτα και 57 χιλ. από την Αρχαία Ολυμπία.

Στο σημείο αυτό διασταυρώνονται επίσης και οι οδοί Ολυμπίας- Καλαβρύτων και Πάτρας - Τρίπολης όπου σήμερα είναι έδρα του Δήμου Αροανίας.Στην πόλη - κράτος της Αρχαίας Ψωφίδας έζησε, σύμφωνα με τον περίφημο χρησμό του Μαντείου των Δελφών, "ο ευτυχέστερος, όλων των ανθρώπων, ο εκ Ψωφίδος Αγλαός". Φαίνεται έτσι πως η Ψωφίδα ήταν ένας φημισμένος τόπος, μία περίφημη Αρκαδική πόλη, χάρη στα δημόσια κτίρια και τα σπουδαία τείχη, αλλά και το "ευ ζην" των κατοίκων της.
Ο ιστορικός Παυσανίας, ο οποίος την επισκέφθηκε αιώνες αργότερα, σχολιάζοντας τη φήμη για τον Αγλαό, εκφράζει τη δυσπιστία του " Πώς είναι δυνατόν ένας άνθρωπος να είναι για πάντα ευτυχισμένος, αφού ο καθένας στη διάρκεια του βίου του, αναπόφευκτα, θα συναντήσει κάποτε τον πόνο και την οδύνη;"

Όμως ο μύθος, κατά τη γνώμη μας, δεν εκφράζει μόνο την περίπτωση ενός μεμονωμένου ανθρώπου ή γεγονότος. Συνήθως εκφράζει συμβολικά το κλίμα και το πνεύμα ενός τόπου και μιας ολόκληρης εποχής, τον τόπο και τον χρόνο δηλαδή στο ρου της ιστορίας. Ωστόσο κάθε τόπος που αναπτύσσεται, γνωρίζει την ακμή, την παρακμή, την φθορά και την αναγέννηση.

ΛΕΝΕ ότι η πόλη της αρχαίας Ψωφίδας (τα σημερινά Τριπόταμα ) συνδέεται άμεσα με το μύθο του Ηρακλή, όταν αυτός σκότωσε τον"Ερυμάνθιο Κάπρο" και κατόπιν, όταν εκτελώντας το 12ο άθλο του διέρχεται από τη Σικελία, σκοτώνει το βασιλιά Έρυκα και φεύγει με την κόρη του "Ψωφίδα" στη Φυγία.

Στη Φυγία η Ψωφίδα γεννά δίδυμα τέκνα από τον Ηρακλή, τον Πρόμαχο και τον Εχέφρονα, που γίνονται ηγέτες της Πόλης και μετέπειτα ήρωες των Ψωφιδίων. Κατά αυτήν τη μυθική εκδοχή αρχίζει και η τρίτη δυναστεία των βασιλέων της Ψωφίδας, που συμπίπτει με τη δυναστεία των Ηρακλειδών.

Πολλοί μιλούν για Κάθοδο των Δωριέων. Τι είναι όμως αυτή η κάθοδος; Η επάνοδος τών Ηρακλειδών για την διεκδίκηση τών δικαίων τους, μετά τον διωγμό πού υπέστησαν από τόν Ευρυσθέα, βασιλιά τών Μυκηνών, μετά τον θάνατο τού Ηρακλή.

Το γενεαλογικό δέντρο των Μακεδόνων βασιλέων, λοιπόν, όπως αποδεικνύεται, ήταν Αργείοι, Τημενίδες από το Άργος, απόγονοι δηλαδή του Ηρακλή, οι Ηρακλείδες, μιας και ο Τήμενος ήταν βασιλιάς του Άργους που καταγόταν από τον Ηρακλή, γιο του Δία. Γι’ αυτό και ο Ηρακλής σε επιγραφές αναφέρεται ως Ηρακλής Πατρώος και γι’ αυτό είναι συχνή η παρουσία του σε ειδώλια, νομίσματα, πήλινα σφραγίσματα, πλακίδια και αλλού. Αυτοί, λοιπόν, οι Τημενίδες, οι πρόγονοι του Μ. Αλεξάνδρου, είχαν σχέση και με την αρχαία Ψωφίδα.
Ο δρόμος τον οποίο πιθανώς ακολουθούσαν οι Τημενίδες για να πάνε από το Άργος στην αρχαία Ψωφίδα ήταν αυτός που ακολούθησε και ο Παυσανίας, δεδομένου ότι ο γνωστός Περιηγητής γνώριζε και περπάτησε τη γύρω περιοχή του Λάδωνος ποταμού, όπως ξέρουμε από τ’ «Αρκαδικά» του:

«… ἀνελθὼν δὲ ἐκ Καφυῶν ὅσον σταδίους ἑπτὰ ἐπὶ Νάσους καλουμένας καταβήσῃ: πεντήκοντα δὲ προελθόντι αὐτόθεν σταδίους ἐστὶν ὁ Λάδων. διαβήσῃ τε δὴ τὸν ποταμὸν καὶ ἐπὶ δρυμὸν ἀφίξῃ Σόρωνα διά τε Ἀργεαθῶν καὶ Λυκούντων καλουμένων καὶ Σκοτάνης. [9] ἄγει μὲν δὴ ὁ Σόρων τὴν ἐπὶ Ψωφῖδος: θηρία δὲ οὗτός τε καὶ ὅσοι δρυμοὶ τοῖς Ἀρκάσιν εἰσὶν ἄλλοι παρέχονται τοσάδε, ἀγρίους ὗς καὶ ἄρκτους καὶ χελώνας μεγίστας μεγέθει: λύρας ἂν ποιήσαιο ἐξ αὐτῶν χελώνης Ἰνδικῆς λύρᾳ παρισουμένας. τοῦ Σόρωνος δὲ πρὸς τοῖς πέρασιν ἔστι μὲν Πάου κώμης ἐρείπια, εἰσὶ δὲ οὐ πολὺ ἀπωτέρω καλούμεναι Σεῖραι: ὅροι δὲ Κλειτορίοις τῆς χώρας πρὸς Ψωφιδίους εἰσὶν αἱ Σεῖραι.» [Αρκαδικά, 23, 8-9]

Διόλου απίθανο οι Τημενίδες να ακολουθούσαν και τον γνωστό σημερινό δρόμο Τριπόλεως – Πάου - Ψωφίδος- Πατρών, που θεωρείται ο πιο σύντομος δρόμος. Είναι αυτός που σήμερα λέγεται «111», και συναντιέται με χωριά που είναι πλησίον ή δίπλα στο δρόμο αυτό, όπως, επί παραδείγματι, τα χωριά Σκοτάνη, Πεύκο (=Τσαρούχλι), Σκούπι, Νέα Πάος, Βεσίνι (τα παλιά τα χρόνια ήταν στον κάμπο), Σειρές και Ψωφίδα δηλαδή τα σημερινά Τριπόταμα Καλαβρύτων, του νομού Αχαΐας.

Τα νομίσματα της Ψωφίδας φέρουν πολλές παραστάσεις με τη θεά Άρτεμη και το ελάφι της, το θεό Ερύμανθο, την Πέστροφα του Ερυμάνθου, το κεφάλι της Αθηνάς, τα αρχικά της πόλης ΧΟ,ΧΟ και ένα βελανίδι.

ΠΗΓΕΣ
http://www.erymanthos.eu/
http://www.sakketosaggelos.gr/

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η χαμένη αποικία Roanoke και η μυστηριώδης λέξη Croatoan

Croatoan : Μια μυστηριώδης λέξη που έχει κεντρίσει το ενδιαφέρον των απανταχού κυνηγών του μυστηρίου, εδώ και αιώνες. Τι συνέβη στη χαμένη αποικία της Βόρειας Καρολίνας, στο Roanoke Island ; Πολλές θεωρίες έχουν προταθεί αλλά καμιά μέχρι τώρα δεν έχει επικρατήσει ως η πιο πιθανή, αντίθετα ο γρίφος μεγαλώνει. Μια ομάδα εποίκων εξαφανίστηκε στη Βόρεια Αμερική χωρίς κανένα ίχνος και κανείς δεν έχει βρει στοιχεία για την τύχη τους εδώ και αιώνες. Η αποικία Roanoke ήταν ο πρώτος αγγλικός οικισμός στην Αμερική. Αφού έμαθε για μια πλούσια, όμορφη περιοχή στην Αμερική η Βασίλισσα Ελισάβετ Ι, της Αγγλίας, αποφάσισε να προσαρτήσει αυτή τη περιοχή της Βιρτζίνια. Στη συνέχεια, έδωσε στον Sir Walter Raleigh  άδεια να δημιουργήσει μια αποικία. Θα χρηματοδοτούσε και θα σχεδίαζε την εκστρατεία στη περιοχή που βρίσκεται τώρα η Βόρεια Καρολίνα. Ο Raleigh είχε 10 χρόνια για να ολοκληρώσει την αποστολή. Το 1585, μια αποστολή με επικεφαλής τον Sir Richard Grenville, που αποτελούνταν απ

Ένθετος Ζωδιακός Κύκλος σε τοιχογραφία εκκλησίας του Πηλίου.

Η ομάδα έρευνας των αστικών μυστικών θα μας ταξιδέψει στο θρυλικό βουνό της Μαγνησίας, στο όρος Πήλιο. Θα μεταβούμε νοερά στην μαγευτική Τσαγκαράδα ή ακόμη πιο συγκεκριμένα στις Μηλιές. Εκεί το ενδιαφέρον μας προσέλκυσε μια εκλησία, στην κεντρική πλατεία του χωριού. Ο Ιερός Ναός των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στις Μηλιές Πηλίου ο οποίος αποτελεί δείγμα παραδοσιακής αρχιτεκτονικής με ιδιέταιρο κατασκευαστικά χαρακτήρα, αξιόλογες τοιχογραφίες και μεγάλο ιστορικό ενδιαφέρον.  Ο ρυθμός του είναι τρίκλιτη βασιλική με δώδεκα εσωτερικούς τρούλους και αποτελείται από τον πρόναο και τον κυρίως ναό. Χτίστηκε κατά τη διάρκεια της τουρκοκρατίας, από το 1741 έως το 1774, χωρίς καμπαναριό και με τέτοιο τρόπο ώστε το εξωτερικό του να μην προδίδει την αληθινή φύση του κτιρίου, για την προστασία του.  Από την προφορική παράδοση γνωρίζουμε, ότι η αγιογράφηση έχει γίνει από Αγιορείτη μοναχό και το τέμπλο, που είναι ξυλόγλυπτο και επιχρυσωμένο από ξύλο φλαμουριάς και έχει κατασκευαστεί από Ηπειρώτε

Aπομεινάρι από την αρχαία Θάλασσα της Τηθύος νότια της Κρήτης.

Κατα την περιήγηση της ομάδας έρευνας των αστικών μυστικών στο διαδίκτυο ''σκοντάψαμε'' σε ένα άρθρο του πρώτου θέματος με τίτλο Νότια της Κρήτης ο αρχαιότερος ωκεάνιος φλοιός στον κόσμο   το οποίο μας πληροφορεί ότι ο βυθός της Ανατολικής Μεσογείου περιέχει τον αρχαιότερο ωκεάνιο φλοιό στον κόσμο, ηλικίας έως 340 εκατομμυρίων ετών, σύμφωνα με μια νέα επιστημονική έρευνα. Συγκεκριμένα πρόκειται για την υποθαλάσσια περιοχή γνωστή ως Λεκάνη του Ηροδότου , που βρίσκεται νοτιοανατολικά της Κρήτης, νοτιοδυτικά της Κύπρου και βόρεια της Αιγύπτου. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον Ρόι Γκρανότ του Πανεπιστημίου Μπεν Γκουριόν του Ισραήλ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών "Nature Geoscience". Στους ωκεανούς της Γης λαμβάνει χώρα μια συνεχής ανακύκλωση, καθώς στις λεγόμενες ζώνες καταβύθισης ο φλοιός εισχωρεί στον μανδύα του πλανήτη για να αναδυθεί ξανά μετά από εκατομμύρια χρόνια. Ο βυθός των θαλασσών συνήθως έχει ηλικία όχι μεγαλύτε